«Πες το ναι!» γιατί το επίμονο όχι της πολιτείας τα προηγούμενα χρόνια έχει επιφέρει τεράστιες επιπτώσεις στις ζωές μας αλλά και στις ζωές των παιδιών μας.
Δεν θέλουμε τον γάμο μόνο για να μπορούμε να επισημοποιήσουμε τη σχέση μας σαν ομόφυλο ζευγάρι. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε και με το σύμφωνο συμβίωσης αν και ξέρουμε όλα, όλες, όλοι ότι άλλο γάμος και άλλο σύμφωνο. Θέλουμε τον γάμο γιατί δίνει δυνατότητες στο ζευγάρι που το σύμφωνο συμβίωσης δεν παρέχει όπως η δυνατότητα τεκνοθεσίας.
Τα παιδιά μας θα μπορούν να αποκτήσουν έννομη σχέση και με τους δύο γονείς τους, κάτι που με το σύμφωνο συμβίωσης δεν μπορούν να έχουν. Έτσι σήμερα τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς ζουν σε καθεστώς επισφάλειας αφού εάν κάτι συμβεί στον γονιό που συνδέεται νομικά μαζί τους ο άλλος γονιός τους δεν αναγνωρίζεται σε καμία περίπτωση και μπορεί να βρεθούν ακόμα και ίδρυμα αλλά όχι να παραμείνουν στο σπίτι τους με τον εναπομείναντα γονιό τους.
Η άρνηση της πολιτείας να αναγνωρίσει το δικαίωμα μας να προχωρήσουμε σε γάμο στερεί λοιπόν από τα παιδιά μας δυνατότητες που έχουν τα παιδιά με ετερόφυλους γονείς και τα φέρνει αντιμέτωπα με πληθώρα περιορισμών.. Ως πότε ο νομικός μας πολιτισμός θα επιμένει να διατηρεί αυτή την παθογένεια; Θα επιβάλει την ύπαρξη παιδιών με λιγότερα δικαιώματα από τα άλλα παιδιά, παιδιών β΄ κατηγορίας γιατί οι γονείς τους νοούνται πολίτες β’ κατηγορίας ως ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα;
«Πες το ναι!» λοιπόν γιατί αυτή η αδικία ήρθε η ώρα να πάψει !