Κάθε άνθρωπος, όπως αναφέρει και το Σύνταγμά μας, έχει το δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική ζωή της χώρας, χωρίς διακρίσεις. Ανάμεσα στα ατομικά δικαιώματα που αναφέρονται στο Σύνταγμα, είναι και το δικαίωμα στο γάμο, ενώ τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 25. Είναι υποχρέωση, επομένως του κράτους, ενός κράτους δικαίου, να εγγυάται ισότιμα και ανεμπόδιστα ελευθερίες και δικαιώματα για όλους τους συνανθρώπους μας. Στη χώρα μας, όμως, ακόμη εν έτει 2022 κάποιοι συμπολίτες μας, όχι μόνο δεν χαίρουν ισότιμης μεταχείρισης, αλλά τουναντίον παραβιάζονται τα θεμελιώδη τους δικαιώματα.
Αν κοιτάξουμε το Ευρωπαϊκό πλαίσιο, θα δούμε ότι «το ποτάμι έχει βρει την ροή του» και πλέον πάρα πολλές χώρες, έχουν ήδη ψηφίσει νομοθεσίες για την επέκταση του γάμου χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου, καθώς και πλήρη δικαιώματα παιδοθεσίας, ενώ σε άλλες παρ’ ότι δεν έχουν επεκτείνει το δικαίωμα στον γάμο, έχουν δοθεί δικαιώματα παιδοθεσίας, ή από κοινού επιμέλειας υπαρχόντων τέκνων σε ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, αν και η επέκταση του γάμου για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, είναι η συνθήκη που διασφαλίζει πλήρη δικαιώματα.
Εδώ και 5 χρόνια είναι νόμος του Κράτους η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Ανάμεσα σε όλους τους περιορισμούς που έχει, είναι ότι απαγορεύει στα έγγαμα τρανς πρόσωπα να μεταβληθούν τα στοιχεία στα δημόσια έγγραφά τους, κάτι το οποίο είχε θίξει και η Νομική Υπηρεσία της Βουλής αναφέροντας ότι «Προβληματισμός γεννάται, εν προκειμένω, ως προς τη συμβατότητα της ως άνω ρύθμισης προς το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του έγγαμου διεμφυλικού προσώπου, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 8 της ΕΣΔΑ, υπό το πρίσμα της «δίκαιης ισορροπίας μεταξύ του γενικού συμφέροντος και των συμφερόντων των ενδιαφερομένων προσώπων». Η σύνδεση του δικαιώματος στον γάμο με τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου, παραβιάζει κατάφορα το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή.
Το «Πες το Ναι», πρέπει να αποτυπωθεί στην πράξη πολιτικά, καθώς πολλά λέγονται, αλλά ελάχιστα πραγματοποιούνται. Η μη εφαρμογή της ισότιμης μεταχείρισης, γεννά ένα πλαίσιο θεσμοποιημένων αθέμιτων διακρίσεων που συντηρούν το κλίμα της διάχυτης ομοφοβίας και τρανσφοβίας. Η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να διασφαλίζει την ισότιμη μεταχείριση χωρίς καμία διάκριση για όλους τους ανθρώπους!
