Athens Pride – Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας

Το κίνημα για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των LGBTQI+ ατόμων στη χώρα μας μετράει δεκαετίες. Κάθε φορά, τα δίκαια αιτήματά μας αναδεικνύουν τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφιστάμεθα κάτω από το πρόσχημα της κοινωνικής ανετοιμότητας και υπό την απόλυτη παραδοχή των ανεπαρκών ή ανύπαρκτων πολιτικών. Μέσα από πολύχρονες διεκδικήσεις είδαμε να κάνουν τα πρώτα τους “βήματα” η νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου, το σύμφωνο συμβίωσης ανάμεσα σε ομόφυλα άτομα και η αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια.

Είναι όμως αυτό αρκετό;Υπάρχει νομική κατοχύρωση ώστε να ζήσουμε τη ζωή μας όπως την ονειρευόμαστε σε ισότιμη βάση;Είναι σημαντικό να αναδειχθεί πώς το σύμφωνο συμβίωσης ορίζει τη συμβίωση δύο ατόμων εκτός γάμου. Δεν είναι, όμως, ισοδύναμο με τον πολιτικό γάμο. Το σύμφωνο “δημιουργεί” μία οικογένεια η οποία σε διάφορες ανθρώπινες συνθήκες αφήνει εκτεθειμένα τα μέρη του. Ένα παιδί που γεννήθηκε και μεγαλώνει σε αυτή την οικογένεια δεν θα μπορέσει ποτέ να έχει νόμιμα δύο γονείς, παρά μόνο έναν, τον βιολογικό. Με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται με την απώλειά αυτού του γονέα. Αυτό το παιδί παραμένει εκτεθειμένο μέχρι να γίνει 18, σε πολιτικές που δεν κοιτούν την ποιότητα ζωής του παρά μόνο το φύλο των γονιών του. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα για το πώς το σύμφωνο συμβίωσης δεν θα είναι ποτέ ισοδύναμο με τον γάμο.Δεν αρκούμαστε σε έναν “σχεδόν” γάμο με το σύμφωνο συμβίωσης.

Δεν αρκούμαστε σε μία “σχεδόν” οικογένεια με την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια.Χρειαζόμαστε ισότητα στον γάμο γιατί η τεκνοθεσία δεν είναι η συνέχεια της αναδοχής —όχι για εμάς.   Χρειαζόμαστε ισότητα στον γάμο για να μπορούμε και νομικά να γίνουμε οικογένεια —γιατί είμαστε ήδη. Χρειαζόμαστε ισότητα στον γάμο για να μπορούμε και νομικά να αναγνωριζόμαστε ως γονείς των παιδιών μας —γιατί είμαστε ήδη.
Διεςκδικούμε ισότητα στον γάμο γιατί είναι ένα βασικό, αναφαίρετο, ανθρώπινο δικαίωμά μας.